Topraksız Tarım
Bitkilerin su ve besin gibi ihtiyaçlarının optimum seviyede verilebildiği , toprakta bulunan hastalıkların olmadığı bundan dolayı da daha az ilaç kullanılan, su ve besin miktarlarının tüm kısmının bitkiye verildiği yani israf olmadığı, ürün kalitesinin topraklı tarıma göre daha kaliteli ve verim artışının daha çok olduğu bir sistemdir topraksız tarım.
Topraksız tarımın amacı; bitkilerin gelişmesini besin solüsyonu yardımıyla sağlamak, bitkilerin besin madde ve su gereksinimlerini stres oluşturmadan kolayca karşılamak ve bunu en ekonomik bir şekilde gerçekleştirmektir. Topraksız tarım aslında örtü altı (özellikle seralarda) yetiştiricilikte uygulanan ancak son zamanlarda açıkta da kullanılmaya başlanan bir yetiştiricilik yöntemidir.
TOPRAKSIZ TARIMIN ÜRETİCİYE YARARLARI
Topraksız tarımın üreticiye sağladığı bir çok yaralar vardır . İlk olarak toprağı uygun olmayan yerlerde üreticiye tarımsal üretim sağlamaktır yani topraksız tarım toprağa bağlı kalmadan yapılabilen bir üretim yöntemi olduğu için toprağı uygun olmayan ortamlarda üreticiye tarımsal üretim ortamı oluşturur. Topraksız tarımın diğer yaraları ise ;
Bitkilerin kontrollü beslenmesi: Bitkilere verilecek besin elementlerini seçmek ve istenilen zamanda ve miktarlarda vermek mümkündür. Böylece bitki besleme kontrollü bir şekilde yapılabilir. Bitkilere eşit bir şekilde gübre vererek bitkileri eşit düzeylerde büyüme-gelişmelerini sağlamak ve birbirine yakın verim elde etmek kolaylaşır. Bazı besin elementlerinin (Mangan, Demir, Çinko, Molibden, Bakır gibi) zararlı etkilerinden kaçılabilir. Toprak yetiştiricilikte,bitki beslemede olumsuz etki yapan pH ve tuzluluk gibi sorunların önüne geçilebilir. Ayrıca kök çevresindeki ortamda sıcaklık ve oksijen denetimi yapılabildiğinden bitkilerin besin elementlerinden faydalanma performansı olumlu etkilenir.
Enerji ve iş gücünün azaltılması: Topraklı tarımdaki işlemler için gerekli olan iş gücünde tamamen teknolojik ve otomasyon sistemleri devreye girdiği için önemli kazançlar elde edilir. Daha az enerji sarf edilir.
Hastalık,zararlı ve yabancı ot kontrolü: Bitkilerin beslenmesi için kullanılan besin solüsyonu ve yetiştirme ortamı sterilize edilebilir. Böylece kökten kaynaklanan hastalıkların önüne geçilebilir. Ayrıca yetiştirme dönemi boyunca kontrollü bir üretim söz konusu olduğu için hastalık ve zararlı riski oldukça azaltılabilir. Yetiştirme su veya katı ortamda olduğu için yabancı ot sorunu yoktur.
Su ekonomisi ve kontrolü: Toprakta yapılan tarımda bitkilere verilen su toprağa sızma yoluyla,toprakta tutularak veya buharlaşma nedeniyle fazlaca kullanılır. Sulama için tarım alanlarında her yıl su karık veya tavalarını oluşturmak gibi işlemlere çok fazla masraf da gerekir. Topraksız tarımda verilen su ölçülebilir olduğu ve kontrollü bir şekilde bitkilere verildiği için fazla israf edilmez ve otomasyona bağlı olduğu için de sulama sistemleri daha az para gerektirir.
Bitkilerin kontrollü beslenmesi: Bitkilere verilecek besin elementlerini seçmek ve istenilen zamanda ve miktarlarda vermek mümkündür. Böylece bitki besleme kontrollü bir şekilde yapılabilir. Bitkilere eşit bir şekilde gübre vererek bitkileri eşit düzeylerde büyüme-gelişmelerini sağlamak ve birbirine yakın verim elde etmek kolaylaşır. Bazı besin elementlerinin (Mangan, Demir, Çinko, Molibden, Bakır gibi) zararlı etkilerinden kaçılabilir. Toprak yetiştiricilikte,bitki beslemede olumsuz etki yapan pH ve tuzluluk gibi sorunların önüne geçilebilir. Ayrıca kök çevresindeki ortamda sıcaklık ve oksijen denetimi yapılabildiğinden bitkilerin besin elementlerinden faydalanma performansı olumlu etkilenir.
